معلم ماکویی

آموزش ابتدایی تخصص ماست

معلم ماکویی

آموزش ابتدایی تخصص ماست

معلم ماکویی

وبلاگ آموزشی - علمی - مدیریتی

۳۵ مطلب با موضوع «تکنیک های برتر تدریس» ثبت شده است

۲۷
بهمن
۹۳

فصل 6- تعیین انتظارات بالای رفتاری و پایبندی به آن‌ها    تا این‌جا تکنیک‌ها نشان می‌دهد معلمان قهرمان چگونه انتظارات بالای تحصیلی را به واقعیت تبدیل می‌کنند، اگر انتظارات بالای رفتاری نداشته باشید و روش‌های عکس‌العمل نشان دادن در زمان‌هایی که دانش‌آموزان آن انتظارات را برآورده نمی‌کنند یاد نگیرید، این تکنیک‌ها به درد شما نخواهد خورد.

تکنیک 36: صد در صد (100 PERCENT)- وقتی دستوری می‌دهید باید تقاضا کنید که 100 درصد دانش‌آموزان مطابق آن عمل کنند. هر چند ممکن است دراکونی به نظر بیاید (قانون گذار سخت‌گیر آتن)، اما اگر چیزی کم‌تر از آن را بپذیرید، این پیام را منتقل می‌کنید که انجام دستور، اختیاری است. در ضمن، معلم‌های قهرمان تبعیت صد درصدی از دستورهایشان را با ملایمت و لحنی مثبت به‌دست می‌آورند. در دراز مدت، تنها نوع قابل تحمل انضباط، انضباطی مثبت و نامحسوس است یعنی انضباطی که عادت به آن در شخص ایجاد شده است. در یک کلاس فرضی، معلم دستوری می‌دهد، سکوت می‌کند و سه چهارم کلاس مطابق آن عمل می‌کنند، در این صورت اگر معلم به تدریس ادامه دهد، این پیام را منتقل می‌کند که هر دستوری اختیاری است. در کسب تبعیت صد درصدی که شما را قادر به تدریس می‌کند سه اصل حائز اهمیت‌ است:

1.  به کارگیری غیر تهاجمی‌ترین نوع مداخله- شما می‌خواهید همه به سریع‌ترین و کم وقفه‌ترین شکل ممکن از دستورایتان پیروی کنند. بنابراین مداخله‌‌ای را انتخاب کنید که حتی‌الامکان به موارد بالایی لیست زیر نزدیک‌ترین باشد.

الف. مداخله‌ی غیرکلامی- بدون ایجاد وقفه در تدریس، با دانش‌آموزانی که کار موردنظر را انجام نمی‌دهند تماس چشمی برقرار کنید.

ب. تصحیح گروهی مثبت- یادآوری کلامی سریع به همه، "ما داریم روی کتاب‌ کار می‌کنیم."

ج. تصحیح فردی بی‌نام- این پیام را منتقل کنید که افرادی درس را دنبال نمی‌کنند. "هنوز دو نفر دیگه هم باید توجه کنند."

د. تصحیح فردی خصوصی- آهسته و محرمانه افراد را ادب کنید. به سمت دانش‌آموز خم شوید و با صدایی آهسته به او بگویید که چکار باید بکند. علی باید دستورات من رو دنبال کنی تا یاد بگیری."

و. تنبیه- بهترین حالت این است که عدم تبعیت‌ها را سریع حل و فصل کنید و تنبیه‌ها را برای استفاده‌ی گاه و بی‌گاه کنار بگذارید. اما اگر مجبورید از یک تنبیه استفاده کنید پیشنهاد تکنیک42 «هشدار نه» (NO WARNINGS) را برای تنبیه‌های سریع، آرام و غیرتهاجمی ببینید. افرادی به اشتباه فکر می‌کنند غیرتهاجمی‌ترین پاسخ به بی‌انضباطی، نادیده گرفتن آن است. اما رفتاری که به آن رسیدگی نشود، باقی می‌ماند و تشدید می‌شود.

2. بر ارتباط استوار و قاطعانه تکیه کنید- به یاد داشته باشید این‌که دانش‌آموزان 100 درصد از شما تبعیت کنند مربوط به قدرت شما نیست بلکه مربوط به رسیدن به هدفی مهم‌تر است و آن موفقیت دانش‌آموزان است. خود را از معادله بیرون بکشید و روی هدف تمرکز کنید. به جای این‌که بگویید "از شما خواستم به من نگاه کنید برای این‌که وقتی از شما چیزی می‌خواهم انتظار دارم انجامش بدهید." بگویید "لازم است به من نگاه کنید تا یاد بگیرید."

3- بر تبعیت‌ای که قابل رویت باشند تأکید کنید. درخواست قرار دادن مدادها روی میز بهتر از درخواست توجه کردن است. برای این‌که می‌توانید ببینید انجام شده یا نه، حواستان باشد که دانش‌آموزان بدانند شما دارید به آن‌ها نگاه می‌کنید. "متشکرم رضا، متشکرم احمد."

  • مرتضی دادگر اصل
۱۸
بهمن
۹۳

تکنیک35: پشتیبانی (PROPS)- تشویق و تمجید نیز نامیده می‌‌‌شود. راهی است برای تحسین دانش‌آموزان در جمع به خاطر عملکرد عالی یا نقاط قوت آن‌ها. این روش برای تشویق کردن و مرحبا گفتن به دانش‌آموزی است که پشتکار نشان داده، اشتباهات خود را پیدا کرده یا تلاش کرده مسئله‌ی سختی را حل کند. برای این‌که این کار جواب بدهد و موثر باشد باید کوتاه باشد (چند ثانیه، عمومی باشد (همه باید تشویق کنند)، پر شور و ذوق باشد (جالب، با نشاط و شاید به همراه جابه‌جایی و سر و صدا باشد). یک مثال «فلفل تند» است. شما می‌گویید "آن جواب لایق فلفل تند است." شما بچه‌ها یک فلفل تند خیالی رو بالا نگه دارید، آن را بالای دهانشان تکان بدهید، یک گاز بزنید و یک ثانیه صدای جلز و ولز در بیاورید، "جیزززززز"

  • مرتضی دادگر اصل
۱۴
بهمن
۹۳
   تکنیک 33    ( ON YOUR MARK )
یک مربی هرگز در ابتدای تمرین از بچه‌ها درخواست نمی‌کند که کفش‌هایشان را بپوشند، آن‌ها می‌دانند که باید کفش‌هایشان را از قبل پوشیده باشند. بچه‌ها هم‌چنین باید کلاس را با داشتن لوازم مورد نیاز شروع کنند. یعنی معلم باید بداند آن‌ها چه چیزی لازم دارند، چه مدت به آن احتیاج دارند و قاعدتاً یک تنبیه کوچک برای نداشتن لوازم در نظر بگیرند (مثل محرومیت از یک مزیت یا امتیاز)
  • مرتضی دادگر اصل
۱۲
بهمن
۹۳

                  

تکنیک32:اسلنت (SLANT)- اگر دانش‌آموزان صاف ننشسته‌اند، حواسشان نیست و به طور فعالانه گوش نمی‌دهند، دیگر اهمیتی ندارد درس چقدر جالب و شگفت‌انگیز است. Slant یک مخفف است که به دانش‌آموزان یادآوری می‌کند تمرکز کنند. S به دانش‌آموز یادآوری می‌کند که صاف بنشیند Sit up، l در listen به دانش‌آموز یادآوری می‌کند که گوش بدهد. A در Ask and Answer یعنی بپرس و پاسخ بده، Nod your head یعنی سرت را تکان بده و T در Track the speaker یعنی سخن گوینده را دنبال کن. از این مخفف برای یادآوری کردن به دانش‌آموزان درباره‌ی S در Slant یا درباره‌‌ی تمام آن استفاده می‌شود. "حواست به Slant کردن باشد." استفاده از سیگنال های غیرکلامی برای جلوگیری از ایجاد وقفه در تدریس مفید است (مثلاً با دو انگشتتان به چشم‌هایتان اشاره کنید برای یادآوری به دانش‌آموز درباره‌ی دنبال کردن مطلب)

  • مرتضی دادگر اصل
۱۱
بهمن
۹۳

تکنیک 31کنترل کلاسور (BINDER CONTROL)- از دانش‌آموزان بخواهید یک کلاسور داشته باشند. بدین صورت، آن‌ها سیستم منظمی برای ذخیره، سازمان دهی و به یادآوری آن‌چه که یاد گرفته‌اند خواهند داشت. ایده‌ی خوبی است که مطالب شماره‌گذاری شوند (37: یادداشت‌های مربوط به مطابقت فعل- فاعل، 38: کاربرگ مربوط به … و غیره) بنابراین می‌توانید به هنگام مرور مطالب قبلی دانش‌آموزان را به شماره 37 ارجاع دهید یا از آن‌ها بخواهید آیتم‌های 32 تا 45 را برای امتحان بخوانند.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۸
بهمن
۹۳

تکنیک 30 جابه‌جایی فشرده (TIGHT TRANSITIONS)- دانش‌آموزان زمان فوق‌العاده زیادی را صرف جابه‌جایی از جایی به جای دیگر یا از فعالیتی به فعالیت دیگر می‌کنند و این زمانی است که آن‌ها چیزی یاد نمی‌گیرند. اگر 1 دقیقه از هر 10 جابه‌جایی در روز کم کنید در آخر سال 35 ساعت به ساعات آموزشی اضافه خواهد شد. معلمان باید حواسشان باشد که دانش‌آموزان یاد بگیرند، تمرین کنند و در انجام فرایندهایی مثل چگونگی صف بستن یا پخش کردن اوراق در کم‌تر از 30 ثانیه، در هفته‌ی اول مدرسه مهارت کسب کنند. بدین منظور، معلمان باید فرایندها را به مراحلی تقسیم کرده و راه صحیح انجام آن‌ها را برای دانش‌آموزان توضیح بدهند. یک راه مؤثر برای تقسیم فرایندها به بخش‌های متعدد، شماره‌گذاری آن‌هاست. "وقتی می‌گویم یک، بلند شوید و صندلی‌هایتان را به جلو هل بدهید. وقتی می‌گویم دو، لطفاً بچرخید و روبه‌ در بایستید. وقتی می‌گویم سه، لطفاً به دنبال نفر اول صف به سمت جایگاه صف بستن بروید." سپس شما فقط شماره‌ها را صدا می‌زنید و آن‌ها دقیقاً می‌دانند چه باید بکنند. نهایتاً، شما می‌توانید شماره‌ها را نیز کنار گذاشته و صدا بزنید "لطفاً صف ببندید." برای افزایش سرعت با یک کرونومتر تمرین کنید. "حالا بیایید در 12 ثانیه تمرین کنیم."

  • مرتضی دادگر اصل
۰۷
بهمن
۹۳

تکنیک 28: روال ورود (ENTRY ROUTINE)- روال روزانه‌ی ورود به کلاس حال و هوای کلاس را مشخص می‌کند. دانش‌آموزان باید بدانند کجا بنشینند، با تکالیفشان چه بکنند، در یک جا و مکان مشابه یک "الان انجام بده" (تکنیک 29 که به ‌زودی به آن اشاره خواهیم کرد) داشته باشند و مجموعه‌ای از فعالیت‌ها را از یک جدول- و نه از طریق شما- انتخاب کنند.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۶
بهمن
۹۳

با مروری کوتاه بر تکنیک‌های فصل 4 به فصل 5 و تکنیک 28 خواهیم پرداخت:

              فصل 4- دانش‌آموزان را در درس‌هایتان درگیر کنید

معلمان قهرمان درمشارکت دادن دانش‌آموزان خود موفق هستند- نه به خاطر سرگرمی، بلکه به خاطر به کار گرفتن آن‌ها در کار کلاس. تکنیک‌های زیر نشان می‌دهند که چگونه تعدادی از این معلمان بزرگ دانش‌آموزان را به کار می‌گمارند و آن‌ها را بر یادگیری متمرکز  نگه می‌دارند.

 

              تکنیک 22: پرسش غیرمنتظره (COLD CALL)

تکنیک 23: صدا کردن و پاسخ (CALL AND RESPONSE)

تکنیک 24: فلفل  (PEPPER)

تکنیک 25: زمان انتظار (WAIT TIME)

تکنیک 26: همه‌ می‌نویسند (EVERBODY WRITES)

تکنیک 27: وگاس ( (VEGAS

 

فصل 5- ایجاد یک فرهنگ غنی  در کلاس

تکنیک‌های فصل 5 تا 7 بر ایجاد یک فرهنگ غنی در کلاس تمرکز می‌کند. یعنی مکانی که در آن دانش‌آموزان سخت تلاش می‌کنند، به درستی رفتار می‌کنند، شخصیتی قوی را شکل می‌دهند و نهایت سعی‌شان را می‌کنند. خلاصه‌ی ذیل 5 جنبه‌ی فرهنگ کلاس را روشن می‌کند:

1.  انضباط- مردم اغلب به انضباط به چشم تنبیه و پیامدهایش نگاه می‌کنند. اما لیماو به آن به عنوان آموزش راه صحیح و موفقیت‌‌آمیز انجام چیزی می‌نگرد. معلمان اغلب سیستمی از تشویق و تنبیه‌ها را طراحی می‌‌کنند، اما فراموش می‌کنند مراحل انجام موفقیت آمیز رفتارهای آموزشی مثل صف بستن، وارد کلاس شدن، یادداشت برداری و غیره را به دانش‌آموزان یاد بدهند.

2. مدیریت- مدیریت، استفاده از تشویق و تنبیه‌ها برای تقویت و تکرار رفتارهای خوب است. آن‌چه را معمولاً ما «منضبط کردن» می‌دانیم، در واقع «مدیریت» است، از آن‌جا که مدیریت ملموس‌ترین بخش فرهنگ کلاس است ما اغلب اهمیت استفاده از آن را در کنار 4 زمینه‌ی دیگر نادیده می‌گیریم. معلمان اغلب بیش از حد به مدیریت تکیه می‌کنند تا این‌که دانش‌‌آموزان حساسیت خود را نسبت به آن‌ها از دست می‌دهند. مدیریت به تنهایی محکوم به شکست است و باید در کنار و همراه با 4 زمینه‌ی دیگر به کار گرفته شود.

3. کنترل- معلمان دارای کنترل قوی از زبان و روابط برای وادار ساختن دانش‌آموزان به انجام آن‌چه که می‌خواهند، حتی بدون استفاده از تنبیه، استفاده می‌کنند. آن‌ها قاطعانه و با اعتماد به نفس اما با احترام و نزاکت این کار را انجام می‌دهند. معلمان می‌توانند با دستورهای واضحی مثل ("لطفاً به صندلی‌هایتان برگردید و شروع به نوشتن تکالیفتان بکنید.") قدرت کنترل را به نمایش گذاشته و تنبیه‌ها را برای زمانی که بیش‌تر به آن‌ها احتیاج دارند کنار بگذارند.

4. نفوذ- نفوذ عبارت است از تلقین به دانش‌آموزان که باور کنند، بخواهند کار و تلاش بیش‌تری بکنند و بخواهند به دلایل درونی موفق شوند. این، نسبت به وادار ساختن دانش‌آموزان به درست رفتار کردن کم‌تر ملموس است، اما در عوض شامل وادار ساختن بچه‌ها به خودباوری که بزرگ‌ترین محرک موفقیت در دانش‌آموزان است، می‌شود.

5. درگیری- معلمان قهرمان فرصت‌های زیادی برای درگیر ساختن و غرق ساختن دانش‌آموزان در کارهای خلاقانه و مثبت فراهم می‌سازند. در این صورت وقت کمی برای دست زدن به رفتارهای غیرمفید برایشان باقی می‌‌ماند. وقتی دانش‌آموزان به عنوان اعضای فعال کلاس با هم همکاری می‌‌کنند خود را به عنوان افرادی که به طور مثبت مشغول و علاقه‌مند هستند، می‌بینند.

 

  • مرتضی دادگر اصل
۰۵
بهمن
۹۳

تکنیک 27: وگاس  -(VEGAS)وگاس یک جرقه در درس است- زمانی که احتمال دارد شما موزیک، نور یا ریتم  داشته باشید. این یک جرقه فقط به خاطر جرقه بودنش نیست، وگاس یکی از اهداف یادگیری را تقویت می‌کند. آن می‌تواند یک استراحت 30 ثانیه‌ای برای انجام فعل حرکتی "Shimmy" (تکان خوردن) یا خواندن "آواز طولانی تقسیم" باشد یا یک رقابت کوتاه برای این‌که ببینیم چه کسی به بهترین شکل می‌تواند جدولی برای لغات روز طراحی کند.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۴
بهمن
۹۳

تکنیک 26: همه‌ می‌نویسند(EVERBODY WRITES) - نوشتن به همه‌‌‌ی دانش‌آموزان فرصت می‌دهد که بیندیشند و فکرشان را متمرکز کنند و برای بحث‌های دقیق‌تر آماده شوند. نوشتن نه تنها دانش‌آموزان را درگیر می‌کند، بلکه به آن‌ها کمک می‌کند تا تفکرشان را بهبود بخشند. در یک ویدئو کلیپ معلم می‌پرسد، "تعدادی از ویژگی‌های یک شخص که می‌خواهد تاریخ را تغییر دهد چیست؟" تفاوت بین پاسخ دانش‌آموزی که فوراً دستش را بالا می‌برد و دانش‌‌آموزی که اول می‌نویسد و افکارش را مرتب می‌کند را ملاحظه نمایید.

  • مرتضی دادگر اصل
۳۰
دی
۹۳

تکنیک 25: زمان انتظار (WAIT TIME)- در این تکنیک شما چند ثانیه منتظر می‌مانید قبل از این‌که دانش‌آموزی را برای پاسخ دادن صدا کنید. اساساً معلمان فقط یک ثانیه بعد از پرسیدن سؤال منتظر می‌مانند که در این حالت احتمال رسیدن به پاسخ دقیق و متفکرانه بسیار کم می‌‌شود. با منتظر ماندن 3 تا 5 ثانیه، احتمال پیشرفت کیفیت پاسخ‌ها و شمار دانش‌آموزانی که برای پاسخ دادن داوطلب می‌شوند بیش‌تر می‌شود.

  • مرتضی دادگر اصل
۲۹
دی
۹۳

تکنیک 24: فلفل -(PEPPER) فلفل یک بازی برای تقویت کردن مهارت‌هاست- این تکنیک مهارت‌های جدید را تدریس نمی‌کند. معلم یک سؤال را مطرح می‌کند و اگر دانش‌آموزان به درستی پاسخ دهند، معلم به سراغ سؤال بعدی می‌‌رود. اگر دانش‌آموز اشتباه کند، معلم شخص دیگری را برای پاسخ دادن صدا می‌کند. هیچ بحثی درباره‌ی جواب وجود ندارد چون یک مرور با سرعت بالا است.

  • مرتضی دادگر اصل
۲۷
دی
۹۳

تکنیک 23: صدا کردن و پاسخ  -(CALL AND RESPONSE)در این تکنیک شما یک سؤال می‌پرسید و همه‌ی کلاس‌ هم صدا با هم پاسخ می‌دهند. این روش آسان به نظر می‌رسد، اما روشی مؤثر برای درگیر کردن دانش‌آ‌موزان می‌باشد. به جای پاسخ یک دانش‌آموز، همه پاسخ می‌دهند. هم‌چنین روشی با نشاط و پویا برای انرژی‌ دادن به دانش‌آموزانتان است. این روش می‌تواند تکرار پاسخ یک مسئله‌ی حل شده باشد ("تا سه می‌شمارم جواب شماره‌ی 4 را به من بگویید.") یا این تکنیک می‌تواند برای پاسخ به یک مسئله‌ی سخت‌تر استفاده شود ("اگر طول 10 اینچ باشد و عرض 12 اینچ، مساحت چقدر می‌شود بچه‌ها؟") این تکنیک موثر خواهد بود به شرط آن‌که دانش‌آموزان بدانند که باید پاسخ بدهند و همه‌ی آن‌ها بدانند که چه موقع براساس سرنخ شما پاسخ دهند ("کل کلاس یک، دو، سه!")

  • مرتضی دادگر اصل
۲۴
دی
۹۳

 

فصل 4- دانش‌آموزان را در درس‌هایتان درگیر کنید

 

معلمان قهرمان درمشارکت دادن دانش‌آموزان خود موفق هستند- نه به خاطر سرگرمی، بلکه به خاطر به کار گرفتن آن‌ها در کار کلاس. تکنیک‌های زیر نشان می‌دهند که چگونه تعدادی از این معلمان بزرگ دانش‌آموزان را به کار می‌گمارند و آن‌ها را در یادگیری متمرکز  نگه می‌دارند.

 

تکنیک 22: پرسش غیرمنتظره (COLD CALL)- برای تکنیک پرسش غیرمنتظره دانش‌آموزان را بدون در نظر گرفتن این‌که آیا آن‌ها دست‌هایشان را بالا برده‌اند یا خیر صدا کنید. به عنوان مثال، سؤالی می‌پرسید، مکث می‌کنید و سپس نام دانش‌آموزی را صدا می‌کنید. "یک دلیل جنگ جهانی اول را لطفاً به ما بگو ]این‌جا یک مکث ضعیف[ Darren." اگر این تکنیک به طور صحیح انجام شود، بی‌نهایت ساده به نظر می‌رسد و به نظر لیماو قدرتمندترین تکنیک این کتاب است. اولاً این تکنیک به شما اجازه می‌دهد که فهم دانش‌آموزان را بررسی کنید برای این‌که می‌توانید دانش‌آموز مورد نظرتان را جهت بررسی تسلط او به مبحث موردنظر انتخاب کنید. ثانیاً، وقت را در پرسیدن یک سؤال و سپس منتظر ماندن و ترغیب دانش‌آموزان برای پاسخ دادن هدر نمی‌دهید. ثالثاً، این کار به شما اجازه می‌دهد که دانش‌آموزان بیش‌تری را درگیر کنید، نه فقط آن‌هایی را که دستشان را بالا برده‌اند. بعضی دانش‌آموزان نظراتی دارند ولی دیگران را در آن‌ها سهیم نمی‌کنند مگر آن که شما آن‌ها را مجبور کنید. مردم اغلب به طور اشتباه فرض می‌کنند که این یک تکنیک استرس‌آور برای دانش‌آموزان است، اما معلمانی که به طور مداوم آن را استفاده می‌کنند این تکنیک را عادی می‌کنند و آن جزئی از کلاس می‌شود. هم‌چنین، این یک روش اغلب نیرومند و مثبت برای رسیدن به دانش‌آموزانی است که می‌خواهند صحبت کنند ولی جزء کسانی نیستند که دستشان را بالا می‌برند. در نهایت، این تکنیک مشارکت در کار را افزایش می‌دهد چون که دانش‌آموزان نمی‌دانند چه موقع صدا خواهند شد، بنابراین انگیزه‌ای قوی برای انجام کار یا مورد خطاب قرار گرفتن از جانب معلم وجود دارد. هر چند که این تکنیک آسان به نظر می‌رسد، ولی ممکن است که شما آن را اشتباه انجام دهید. مطمئن شوید که این تکنیک را به طور پیشگیرانه قبل از این‌که حوصله‌ی دانش‌آموزان سر برود استفاده نمایید. این یک استراتژی انضباطی برای زمانی است که دانش‌آموزان کارشان را انجام نداده‌اند. پرسش غیرمنتظره باید یک بخش قابل پیش‌بینی هر روز باشد تا دانش‌آموزان بتوانند انتظار سؤال داشته باشند و به درس توجه کنند. پرسش غیرمنتظره هم‌چنین قاعده‌مند است- سؤالات باید برای همه باشد نه تنها برای دانش‌آموزانی که توجه نمی‌کنند. این‌جا فقط روش انجام کار مهم است. به علاوه، پرسش غیرمنتظره مثبت است زیرا دانش‌آموزان را در کار جدی، درگیر می‌کند. دانش‌آموزان از آن‌چه می‌دانند و می‌توانند انجام دهند شگفت‌ زده می‌شوند اگر به آن‌ها شانس پاسخ‌گویی بدهیم، در پایان، پرسش غیرمنتظره به طور خاص کارا است اگر دارای چارچوب باشد یعنی زمانی که از سؤالات ساده شروع کرده و به سمت سؤالات سخت‌تر پیش می‌روید.
  • مرتضی دادگر اصل
۲۳
دی
۹۳

تکنیک 21: موضع‌گیری کنید ( -(TAKE A  STANDاین تکنیک به دانش‌آموزان این امکان را می‌دهد که فعالانه درباره‌ی پاسخ‌های هم‌کلاسی‌هایشان قضاوت کنند. "(بچه‌ها) اگر با علی موافقید بایستید" یا " اگر فکر می‌کنید که احمد درست می‌گوید انگشت خود را بالا ببرید." پاسخ‌‌ها به شما کمک خواهد کرد تا از تدریس‌تان مطلع باشید، به ویژه اگر از دانش‌آموزان بخواهید از پاسخ‌هایشان دفاع کنند، رضا چرا دست تو پایین است؟"

فصل 3 که شامل تکنیک‌های «من»، «ما» و «شما» بود به اتمام رسید، حال به فصل 4 می‌پردازیم.

  • مرتضی دادگر اصل
۲۲
دی
۹۳

تکنیک 20:   برگه‌‌ی خروج ((EXIT TICKET- با جمع‌آوری پاسخ‌های یک یا تعدادی سؤال در انتهای کلاس می‌توانید اطلاعات مهمی را درباره‌ی فهم دانش‌آموزان جمع کنید. چند درصد از دانش‌آموزان شما به پاسخ صحیح دست یافتند؟ چه اشتباهاتی داشتند؟ چه چیزی در درس منجر به بروز سردرگمی شده است؟ این ارزیابی کوتاه دید انتقادی‌ای را فراهم می‌کند و در طراحی درس روز بعد کمک می کند

  • مرتضی دادگر اصل
۲۰
دی
۹۳

 

 بعد از تکنیک‌های 16، 17 و 18 که همان تکنیک‌های «ما» بودند، در ادامه به بررسی تکنیک‌های «شما» می‌پردازیم.

 

تکنیک‌های شما ("You" Techniques)

 

تکنیک 19: آماده‌ی دریافت ضربه باشید (AT BATS)- در بیسبال برای این‌که ضربه‌ی شما عالی باشد، تا جایی که امکان دارد باید جلسات تمرینی زیادی داشته باشید. به روشی مشابه دانش‌آموزان به تمرینی بیش‌تر و بیش‌تر برای تسلط یافتن بر یک مهارت جدید و کاملاً متکی به خود نیاز دارند. اطمینان حاصل کنید که دانش‌آموزان بتوانند سؤال‌ها را به شکل‌های متفاوت حل کنند. از آن‌جایی که بعضی دانش‌آموزان با سرعت بیش‌تری به تسلط می‌رسند، مسأله‌های اضافی را برای وادار کردن آن‌ها به کار بیش‌تر در نظر بگیرید.

  • مرتضی دادگر اصل
۱۷
دی
۹۳

تکنیک 18: کنترل میزان درک  -(CHECK FOR UNDERSTANDING)رانندگان خوب هر پنج ثانیه آینه‌شان را چک می‌کنند. منتظر ماندن برای یادگیری از اشتباهات در تصادف به مراتب خیلی گران‌ تمام خواهد شد. معلمان نیز احتیاج دارند تا دانش‌آموزانشان را مرتباً در حال تدریس کردن از لحاظ فهم مطلب چک کنند تا از نتیجه‌ی گران یک ارزیابی نهایی جلوگیری کنند. ابتدا لازم است که داده‌ها را جمع‌آوری کنید، سپس احتیاج دارید که به آن داده‌ها پاسخ دهید تا مطمئن شوید که یادگیری اتفاق می‌افتد.

جمع‌آوری داده‌ها-‌ به صورت سنتی، یک معلم ممکن است از دانش‌آموزان بخواهد یکی از دلایل بروز «جنگ داخلی» را نام ببرند و ممکن است سه دانش‌آموز اشتباه پاسخ دهند و فقط دانش‌آموز چهارم پاسخ درست را بدهد. معلم ممکن است با خود بگوید، "اُ…، خوب است، آن‌ها بالاخره به پاسخ رسیدند." اگر چه معلم قهرمان فکر می‌کند، "فقط یکی از چهار دانش‌آموز این را متوجه می‌شود، من باید به مطالب قبلی برگردم،" با نمونه‌گیری یک گروه کوچک از دانش‌آموزان که نماینده‌ی یک گروه بزرگ هستند معلمان می‌توانند از فهم دانش‌آموز آگاه شوند. مهم است که از چندین دانش‌آموز با توانایی‌های متفاوت برای پاسخ دادن سؤال شود تا داده‌های کافی فراهم شود. برای اطمینان از صحت و دقت داده‌ها، هم‌چنین باید قابل اعتماد بودن داده‌ها (این‌که دانش‌آموزان چندین مرتبه پشت سر هم به جواب درست برسند) و اعتبار و صحت (آیا سؤال در خصوص همان اطلاعاتی است که شما به دنبال آن هستید) را کنترل نمایید. دو راه برای جمع‌آوری داده‌ها وجود دارد، با پرسیدن سؤال و از طریق مشاهده، برای مشاهده کردن در کلاس بچرخید و به دنبال عدد و انواع اشتباهاتی که دانش‌آموزان مرتکب می‌شوند باشید. داده‌ها را برای مراجعه‌ی بعدی روی کاغذ بیاورید. راه دیگر برای مشاهده کردن استفاده از لوح‌هاست (کاغذ یا تخته‌ی کوچک) برای این‌که دانش‌آموزان پاسخ‌هایشان را بالا نگه دارند طوری که شما بتوانید میزان درک آن‌ها را چک نمایید. شما همچنین می‌توانید برای جمع‌آوری داده‌ها به همان اندازه از روش‌های غیرکلامی استفاده نمایید، مانند"اگر پاسخ شما A است یک انگشت و اگر B است دو انگشت را بالا نگه دارید."

پاسخ دادن به داده‌ها- معلمان معمولاً در کنترل فهم داده ها نسبت به پاسخ دادن به آن داده‌ها بهتر هستند. اگر چه این در مرحله‌ی دوم حائز اهمیت است. اگر دانش‌آموزان متوجه نمی‌شوند، ادامه دادن تدریس معنی ندارد. لازم است که متوقف شوید و قسمت غیرقابل فهم را تصحیح کنید و فقط بعد از آن ادامه دهید. عدم فهم مطلب که ساعت‌ها و روزها ادامه می‌یابد فقط تصحیح کردن را مشکل‌تر می‌سازد. در عوض، معلم قهرمان توقف می‌کند و مطالب را با روش دیگری دوباره تدریس می‌کند، مرحله‌ی مشکل ساز را دوباره تدریس می‌کند ("من فکر می‌کنم ما زمانی که به باقی‌مانده‌ها می‌رسیم، کارمان سخت‌تر می‌شود.") اصطلاحات چالش برانگیز را مورد شناسایی قرار می‌دهد ("من فکر می‌کنم واژه‌ی مقسوم علیه ما را تا حدودی دچار مشکل می‌کند.") آهسته‌تر دوباره تدریس می‌کند یا دانش‌آموزانی را که متوجه مطلب نشده‌اند را شناسایی می‌کند ("چند دقیقه‌ای استراحت کنید تا من با چند نفر از شما جلوی کلاس بیش‌تر کار کنم.")

  • مرتضی دادگر اصل
۱۶
دی
۹۳

تکنیک 17: نسبت  -(RATIO)برای کمک به دانش‌آموزان در انجام کار شناختی بیش‌تر(به جای معلم) ازتکنیک‌هایی مانند «خود را به ندانستن زدن» استفاده کنید، ("صبر کن، من بعدش را یادم نمی‌آید")، زمانی که پای تخته هستید دانش‌آموزان را درگیر کنید ("8+6 چند می‌شود سارا؟")، از دانش‌آموزان بخواهید توضیح دهند چرا و چگونه، از دانش‌آموزان بخواهید پاسخ‌ها را با دلیل اثبات کنند و از دانش‌آموزان شواهد و جزئیات را با فراهم کردن مثال‌های اضافی یا یک پاسخ غنی‌تر و صریح‌تر بخواهید

  • مرتضی دادگر اصل
۱۵
دی
۹۳

تکنیک 16: آن را خرد کنید  -(BREAK IT DOWN)وقتی دانش‌آموزان متوجه‌ی مطلبی نمی‌شوند، آن مطلب را به بخش‌های تشکیل دهنده‌ی آن برای تمرکز بر روی قسمت مسأله‌دار تقسیم کنید. معلمان قهرمان فقط سؤال را تکرار نمی‌کنند، آن‌ها درباره‌‌ی قسمتی از مطلب که بیش‌تر احتمال ایجاد سردرگمی دارد فکر می‌کنند و سؤالات آسان‌تر و کوچک‌تر را درباره‌‌ی آن قسمت می‌پرسند. هدف در اختیار قرار دادن کوچک‌ترین نکته‌ی ممکن و انجام این کار به سرعت است. این یک تکنیک چالش برانگیز است و بهترین زمان برای استفاده از این تکنیک هنگام طرح درس است، از طریق پیش‌بینی پاسخ‌های اشتباه و سرنخ‌ها برای پاسخ به آن اشتباهات از این تکنیک استفاده نمایید. (یعنی با استفاده از خطا‌های محتمل دانش‌آموزان به ارایه‌ی مطالب درست بپردازید.) راه‌های زیادی برای تجزیه کردن مطالب وجود دارد مانند پیشنهادات زیر:

●  یک مثال بزنید. اگر تعریف عدد اول را می‌پرسید، مثالی بزنید، "7 یک عدد اول است ولی 8 نیست."

●  مفهوم ایجاد کنید. برای کمک به دانش‌آموزی که معنی کلمه‌ی "ancient" «قدیمی، پیر، کهنه» را نمی‌داند، آن را در یک جمله به او بفهمانید. "I hope nobody ever calls me ancient" «امیدوارم هیچ‌کس هیچ‌وقت من را قدیمی خطاب نکند.»

●  مرحله‌ی مفقود (یا اول) را فراهم نمایید. "وقتی که صورت کسر از مخرج بزرگ‌تر است ما همیشه چه کار می‌کنیم؟"

●  انتخاب اشتباه را حذف نمایید. "اگر کلمه‌‌ای فعل باشد، یک عمل است. آیا صاحب (عمل)، یک عمل است؟" 

  • مرتضی دادگر اصل
۱۴
دی
۹۳

تکنیک 15: «دورگشتن  -(CIRCULATE)دور کلاس بگردید، هم برای به کار گماشتن دانش‌آموزان و هم به خاطر مسئول نگاه داشتن آن‌ها. انتظار نداشته باشید همین که کنار آن‌ها هستید کافی باشد. باید مدبرانه در تمام کلاس بچرخید و تا جایی که امکان دارد رو به روی کلاس باشید و هنگامی که در کلاس می‌چرخید کار دانش‌آموزان را ارزیابی کنید و سؤال بپرسید تا از فهمیدن مطالب از سوی دانش‌آموزان اطمینان حاصل کنید.

در فصل 3 که مربوط به طراحی و ارایه‌ی درس است به تکنیک‌های (I,We,You) اشاره کردیم. تکنیک‌های «I» شامل موارد زیر بودند:

 

 تکنیک‌های من ) "I" Techniques)

 

تکنیک 12: قلاب (THE HOOK)

تکنیک 13: نام‌گذاری مراحل (NAME THE STEPS)

تکنیک 14: تخته=کاغذ (BOARD=PAPER)

تکنیک 15: «دورگشتن ( (CIRCULATE

 

حال به تکنیک‌های «ما» می‌پردازیم:

 

تکنیک‌های ما ("We" Techniques)

  • مرتضی دادگر اصل
۱۳
دی
۹۳

تکنیک 14: تخته=کاغذ  -(BOARD=PAPER)در کنار آموزش محتوا و مهارت‌ها، لازم است که معلمان چگونه یک دانش‌آموز‌ بودن را نیز تدریس کنند. در این تکنیک، معلم بر روی تخته نمونه‌ای را در اختیار  دانش‌آموزان قرار می‌دهد تا متوجه شوند چگونه باید یادداشت برداری کنند. شما از تبدیل تخته به تصویر آینه‌ای از کاغذهای دانش‌‌آموزان شروع می‌کنید (آن‌چه بر روی تخته نوشته شده، بر روی برگه‌هایی که دانش‌آموزان در اختیار دارند منتقل می‌شود) و آن‌گاه همچنان‌که دانش‌آموزان بالغ‌تر می‌شوند یاد می‌گیرند چگونه یادداشت‌برداری کنند و چه چیزی را روی برگه بیاورند.

  • مرتضی دادگر اصل
۱۱
دی
۹۳

تکنیک 13: نام‌گذاری مراحل -(NAME THE STEPS) معلمان قهرمان به دانش‌آموزانشان کمک می‌کنند تا مهارت‌های پیچیده را با تقسیم آن‌ها به چندین مرحله یاد بگیرند. نام‌گذاری مراحل به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا آن مراحل را به یاد آورند. به عنوان مثال، برای کمک کردن به دانش‌آموزان جهت یاد گرفتن استنباط کردن، معلم آن را به سه مرحله تقسیم کرد: (فهمیدن متن (context)، به دنبال یک بدل (عطف بیان) گشتن (appositive) – تکرار معنی یک کلمه در جمله- و پیدا کردن کلمات ربط (relational)  مانند «و»، «اما» و «چون‌که»). سپس برای این که این مطلب بیشتر در ذهن بماند و به خاطر آورده شود، معلم از کلمه‌ی مخفف "CAR" استفاده کرد و این عبارت را ساخت "برای جمع کردن سرنخ‌ها، شما باید "CAR" را برانید". (در این جا منظور از "CAR" سه کلمه‌ی context، appositive، relational می‌باشد.

  • مرتضی دادگر اصل
۱۰
دی
۹۳

   قبل از پرداختن به تکنیک12 مروری کوتاه بر تکنیک‌های فصل 2 خواهیم داشت:

   فصل 2- برنامه‌ریزی‌ای که موفقیت تحصیلی را تضمین می‌کند.

  شش تکنیک زیر مربوط به برنامه‌ریزی‌اند

 ( بخش مهم تدریس که قبل از ورود به کلاس انجام می‌دهید)

 

 

تکنیک 6:  از آخر شروع کنید ( (BEGIN WITH THE END

تکنیک 7: 4 ام  (4Ms)

تکنیک 8: اعلام کردن آن  (POST IT)

تکنیک 9: کوتاه‌ترین مسیر (SHORTEST PATH)

تکنیک 10: طرح دوگانه (DOUBLE PLAN)

تکنیک 11: نقشه بکشید (DRAW THE MAP) 

فصل 3- طراحی و ارایه‌ی درس‌هایتان

معلمان قهرمان پیشرفتی عمدی را در درس‌هایشان برنامه‌ریزی می‌کنند که مسئولیت توانایی انجام کار تدریجاً از معلم به دانش‌آموز محول شود، بعضی وقت‌ها این روش به عنوان "I/We/You" «من، ما، شما» شناخته می‌شود. بعضی از مردم این روش را به عنوان آموزش مستقیم، تمرین هدایت شده و تمرین مستقل می‌شناسند. بخش «من» درس،  زمانی است که معلم اطلاعات را ارایه می‌دهد یا یک روش را برنامه‌ریزی می‌کند و دانش‌آموزان را از طریق مثال‌ها مشایعت می‌کند. بخش «ما» زمانی مطرح می‌شود که معلم از دانش‌آموزان می‌خواهد مثال‌ها را با  اندکی کمک گرفتن کامل کنند. در بخش «شما» دانش‌آموزان فرصت‌های مضاعفی را برای انجام دادن تمرین  به تنهایی دارند. آن‌چه چالش برانگیز است تصمیم‌گیری در خصوص این است که چه موقع باید به سمت مرحله‌ی بعدی حرکت کرد. در بعضی کلاس‌ها دانش‌آموزان سر خود کار انجام می‌دهند قبل از این‌که آماده باشند و در بعضی دیگر معلم تمام آن‌چه که توضیح داده شده را انجام می‌دهد بدون این‌که به دانش‌آموزان فرصت تمرین کردن به طور مستقل را بدهد. در زیر چند تکنیک برای کمک به این روند وجود دارد.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۹
دی
۹۳

تکنیک 11: نقشه بکشید  -(DRAW THE MAP)معلمان اغلب فراموش می‌کنند از محیط فیزیکی برای پشتیبانی اهداف درس استفاده کنند. معلمان اکثر اوقات دانش‌آموزان را در مکان‌هایی روبه روی هم می‌نشانند، طوری که بتوانند بیش‌تر با هم تعامل داشته باشند و چیدمانی شبیه به این را در کل سال تغییر نمی‌دهند. در این صورت اگر معلم بخواهد دانش‌آموزان فقط برای بخشی از درس تعامل داشته باشند چه باید بکند؟ لیماو تصدیق می‌کند که تمایل شخصی او چیدن کلاس به صورت ردیف‌های دوتایی است، چون‌که بدین صورت کلاس مرتب و منظم است و دانش‌آموزان را به توجه بیش‌تر به تخته و معلم سوق می‌دهد. سپس اگر معلم بخواهد که دانش‌آموزان مستقیم‌تر رابطه برقرار کنند، می‌تواند از دانش‌آموزان بخواهد گوینده را تعقیب کنند (نگاه کردن به شخصی که صحبت می‌کند) یا دانش‌آموزان را وا دارد تا میزها را به سرعت به شکل دیگری جابه‌جا کنند. بنابراین، ردیف‌های دوتایی به معلم اجازه می‌دهد تا در کلاس راحت‌تر جابه‌جا شود. از طرف دیگر، آن‌چه دانش‌آموزان انجام خواهند داد لیست شود.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۸
دی
۹۳

تکنیک 10: طرح دوگانه (DOUBLE PLAN)- بیش‌تر تمرکز درس بر روی آن چیزی است که شما به عنوان معلم انجام می‌دهید- آن‌چه خواهید گفت، انجام خواهید داد، انتخاب خواهید کرد و تعیین خواهید کرد

          معلمان اغلب فراموش می‌کنند آن‌چه که دانش‌آموزان قرار است انجام بدهند را برنامه‌ریزی کنند. دانش‌آموزان چه انجام خواهند داد در حالی که شما دلایل جنگ داخلی را مرور می‌کنید؟ آیا آن‌ها به صورت دست نویس یادداشت برداری خواهند نمود؟ آیا آن‌ها، آن نوشته‌ها را در یک خلاصه‌ی یک جمله‌ای مرور خواهند کرد؟ برای این‌که بتوانید از نگاه دانش‌آموزان به درس بنگرید، جدولی فراهم کنید که در یک طرف، آن چه شما انجام خواهید داد و در طرف دیگر، آن‌چه دانش‌آموزان انجام خواهند داد لیست شود.

    


.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۷
دی
۹۳

تکنیک 9: کوتاه‌ترین مسیر  -(SHORTEST PATH)معلمان عادت کرده‌اند فعالیت‌های درسی‌شان را براساس این که آن فعالیت‌ها چقدر زیرکانه و ماهرانه طراحی شده‌اند و چقدر آن فعالیت‌ها با جدیدترین فلسفه‌ی آموزش و پرورش هماهنگی دارند، انتخاب نمایند. در عوض، فعالیت‌ها باید براساس این‌که چقدر سریع و خوب دانش‌آموزان را به تسلط در مطالب درسی می‌رساند انتخاب شوند. وقت آن است که فکر کردن به سمینارهای سقراطی یا سخنرانی‌های به همان اندازه خوب را متوقف کنید. به جای آن، کوتاه‌ترین مسیر را برای رسیدن به اهداف و مطالب درسی در طراحی فعالیت‌ها در نظر بگیرید.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۶
دی
۹۳

     تکنیک 8: اعلام کردن آن -(POST IT) اگر مطلبی بسیار مهم است، پس شما باید آن را اعلام کنید. از زبانی استفاده کنید که برای دانش‌آموزان قابل درک باشد و بتوانند از آن‌چه سعی در انجام آن دارند آگاه شوند. اعلام کردن مهم بودن مطلب هم‌چنین به بازدیدکنندگان کلاس و مدیران کمک می‌کند بازخورد مؤثر‌تر و مناسب‌تری داشته باشند.

  • مرتضی دادگر اصل
۰۳
دی
۹۳

تکنیک 7: 4 ام -(4Ms) لازم است که اهداف مؤثر و مفیدی را طراحی کنید. بدین منظور، معیارهای زیر را برای تعیین مؤثر بودن هدف استفاده نمایید:

1. قابل کنترل (Manageable): یک هدف (درسی) مؤثر نیست اگر نتوانید آن را به عنوان یک درس مجزا تدریس کنید. البته شما می‌خواهید دانش‌آموزانتان به مهارت‌های وسیع‌تری تسلط یابند، اما این کار ممکن است نیازمند هفته‌ها وقت باشد، بنابراین لازم است که آن را به مراحلی تقسیم کنید تا دانش‌آموزان شما در هر دوره به یکی از آن‌ها تسلط یابند.

2.  سنجش‌پذیر (Measureable): اهداف (درسی) مؤثر، می‌توانند سنجیده شوند. این سنجش اغلب در پایان دوره با یک برگه‌ی خروج (یک فعالیت کوتاه یا سؤال کوتاه که دانش‌آموزان آن را کامل می‌کنند تا نشان دهند که مطالب را یاد گرفته‌اند) انجام می‌شود.

3.  در ابتدا در نظر گرفته شود (Made first): یک هدف (درسی) باید فعالیت‌هایی را که شما در آن درس استفاده می‌کنید هدایت کند نه این که بعد از انجام فعالیت‌ها به آن فکر شود.

4. مهم‌ترین (Most important): هدف (درس) را براساس آن‌چه که برای دانش‌آموزان در رسیدن به دانشگاه مهم‌ترین است، انتخاب نمایید. (اولویت قرار دادن اهداف درسی مهمتر)

  • مرتضی دادگر اصل
۰۱
دی
۹۳

  تکنیک 6:  از آخر شروع کنید (-(BEGIN WITH THE END زمانی که لیماو تدریس را شروع کرد،  خود اذعان نمود که شب قبل از کلاس را با این سؤال که "فردا قرار است چه بکنم؟" می‌گذراند. این روش درست نبود. او  فقط بر روی فعالیت‌های یک درس تمرکز می‌کرد و نه هدف آن درس و به جای آن‌که هر درس را بخشی از یک برنامه‌ی دقیق طراحی شده که دانش‌آموزان را برای درک مفاهیم بزرگ‌تر هدایت می‌کند در نظر بگیرد هر درس را به‌طور مجزا برنامه‌ریزی می‌کرد. ( هر درس باید جزیی از هدف کلی تدریس باشد) معلمان عالی با برنامه‌ریزی واحد درسی که شامل موارد زیر می‌شود شروع می‌کنند:

1.     پیش رفتن از برنامه‌ریزی بخش به سمت برنامه‌ریزی درس.

2.     اصلاح و کامل کردن هدف درس بر اساس میزان مهارت روز قبل.

3.     یک ارزیابی روزانه‌ی کوتاه‌مدت را برنامه‌ریزی کنید تا مشخص شود که آیا درس از جانب دانش‌آموزان فرا گرفته شده است.

4.     فعالیت‌هایی را برنامه‌ریزی کنید که منتج به مهارت در آن هدف می‌شود.

 

  • مرتضی دادگر اصل